Rekenen / Wiskunde
Als je de stap maar klein genoeg maakt
Wat als toetsresultaten achterblijven?
Als er (ernstige) rekenproblemen zijn,
er een vermoeden van dyscalculie is,
als uw kind helemaal geen zin meer heeft om naar school te gaan,
of als de extra hulp op school en thuis niet meer afdoende is?
Dan is het een goed idee je kind te ondersteunen met remedial teaching.
Veel mensen noemen het overigens bijles.
Als je bij rekenen of wiskunde namelijk de vorige stap niet goed genoeg begreep, dan kun je eigenlijk de volgende stap niet goed zetten. Dan houd je moeite om het tempo in de klas bij te houden en lukt het niet om nieuwe rekenvaardigheden te leren.
Met remedial teaching gaan we terug naar het moment waarop je kind is afgehaakt.
Daarvoor doe ik een uitgebreid onderzoek naar rekenvaardigheden, naar inzicht en getalbegrip, begrip van de leerstof. Denk bijvoorbeeld aan redactiesommen, breuken en procenten.
Maar ik kijk ook naar geautomatiseerde kennis van splitsingen, keer- en deeltafels. Voor sommigen echte rekenhobbels.
Het doel van mijn onderzoek is om te zoeken naar wat een kind wél goed kan, en om te begrijpen hoe hij of zij rekent, denkt en werkt. Dat wordt het startpunt van mijn begeleiding.
Als kinderen al langer
een probleem hebben
met rekenen of wiskunde, dan is hun geloof in eigen kunnen ver weg gezakt.
Sommige kinderen hebben geen zin meer in school
en het leren van nieuwe dingen
Dat is begrijpelijk, want het is al een tijdje niet meer leuk op school: de kloof tussen wat ze beheersen en de nieuwe leerstof is veel te groot.
Tijdens de remedial teaching overbruggen we die kloof en komen moed en interesse terug.
We werken in kleine stappen, behalen succesjes: alle kinderen willen leren. Betere schoolresultaten volgen op een gegeven moment dan vanzelf.
Het inhalen van een achterstand kost tijd. Dat ligt niet alleen aan de grootte van de achterstand, maar ook aan het gemis van ondersteunende vaardigheden. Daarom leer ik je kind ook:
-
netjes en precies op te schrijven en te werken
-
zelf na te denken in plaats van alleen onthouden hoe je iets moet uitrekenen
-
zichzelf te controleren
Ik werk veel met speciale materialen: andere zintuigen gebruiken, zelf met rekenblokjes of breukdelen schuiven, werkt verhelderend.
Sommige kinderen hebben afgeleerd om te willen begrijpen wat ze doen.
Ik wil bereiken dat ze inzicht hebben: dat ze niet alleen onthouden hóe het moet, maar ook snappen waaróm.
Vaak gaan ze dan ook minder slordigheidsfoutjes maken.
Leerlingen van groep 7 en 8 leren bij mij alvast om te werken zoals op de middelbare school wordt verlangd: altijd de gegevens en je tussenstappen opschrijven. Alleen het correcte antwoord is daar niet meer voldoende.
Juist voor kinderen met rekenproblemen is dit moeilijk. Niet zelden hebben ze zich aangeleerd om veel uit het hoofd te rekenen. Wat moeten ze eigenlijk opschrijven?